"හරි උඹ දැන් ඇද ගනින්... හෙළුවෙන් ඉන්න බැහැනේ.... " කියල නෝනගේ අල්මාරියට ගිහින්, රෝස පාට තවත් තොන්ග් ජාතියේ පැන්ටියක් අරගෙන මට දුන්න.. මම එක අද ගත්තා... පරණ නෝනගේ ජන්ගියක් උනාට එක හරි හිරයි. උදේ වගේම මගේ ලබයි, ඇට දෙකයි එක ඇතුලේ තියන් ඉන්න එක හරිම ප්‍රශ්නයක්. නෝනා මට රෝස පාටම ගැනු අදින වෙස්ට් එකක් දුන්න, උඩ වස්ත්‍රය වහ ගන්න. එක හරියටම මගේ අගට තියල මහල වගේ, ඇගටම තදයි. බුරියට ඉහලින් තමයි ඉවර වෙන්නේ. මම ඒක අදින කොට නෝනා ඇහුව.
"උඹේ තන පිදු විදලා නේද තියෙන්නේ?"
"ඔව් නෝනා, මගේ නෝනා විදලා තියෙන්නේ"
"ආ එහෙමනම් මගේ වැඩේ ලේසි වෙයි" කියල කතුරක් අරගෙන මගේ ලගට ආවා.
"දැන් දගලන්නේ නැතිව අත් දෙක පිටිපස්සට කරගෙන හිටපන්, මම උඹේ අගේ මොනවත් කපන්නේ නැහැ... මම පොඩ්ඩක් උඹව සෙක්සි කරන්න යන්නේ" කියල හිනා වෙලා, මගේ ලබ්බ ඉස්සරහෙන්ම පැන්ටිය විතරක් අල්ලලා එලියට වෙන්න ඇද්දා. ඊට පස්සේ කතුර අරගෙන, පන්ටියේ පොඩි රව්මක් කපුවා. ඊට පස්සේ, හරියට මගේ තන් පිදු තියන තැන් වලින් වෙස්ට් එක අල්ලලා, පොඩි රව්ම් දෙකක් එතනිනුත් කපුවා. දැන් මගේ තන් පිඩු දෙක එළියේ. නෝනා, පොඩි යකඩ වළලු දෙකක් අරගෙන් මගේ තන් විදලා තියන සිරුදුවලින් දාල, වළලු දෙක ලොක් කලා. වෙස්ට් එකේ පොඩි හිලෙන්, එලියට ඇවිත් තියන මගේ තන පිඩුවලින් මේ වළලු දෙක එල්ලෙනවා. ඊට පස්සේ, නෝනා පරණ තරමක් ලොකු යකඩ ඉබ්බෝ දෙන්නෙක් අරගෙන, අර වළලුවල ඒ ඉබ්බෝ දෙන්නා එල්ලලා, ලොක් කළා. මගේ තන එකේ බරට, බිමට පහත උනා... මට වේදනාවක් ඇවිත් "අම්මෝ" කියවුණා.
"මොකෝ, මේ වගේ පොඩි බරක්වත් උස්සගන්න බැරිද? මේව පොඩි වැඩියි.. හරිනම් එල්ලන්න තියෙන්නේ ලොකු ගඩොල් දෙකක්" කියල හිනා උනා...
ඊට පස්සේ, නෝනා මගේ පන්ටියේ හිල ඇතුලෙන්, මගේ ලැබ්බයි, ඇට දෙකයි දෙකම එලියට ගත්තා.. පොඩි සිදුර නිසා, මගේ ඇට දෙක රිදෙන්න පටන් ගත්තා. ඊට පස්සේ, කළු ලේස් පටියක් අරගෙන මගේ අටදෙක තදින් බැන්දා. තව ලේස් පටියක් අරගෙන ලබ්බේ ඔලුව අහුවෙන්න තදින් බැන්දා. මේ පටි දෙක අනිත් කෙලවරේ පිත්තල පොඩි බෙල්(සීනු) දෙකක් බැන්දා... ඒ දෙක එච්චර බර නැතිඋනත්, මගේ ලබ්බ පහලට ඇදිල, ලබ්බේ ඔලුවෙන් හිරවෙලා තිබ්බේ.
". නිකන්වත් දැන් උඹට නග්ගගන්න බැහැ. ඇවිදිනකොට, ටින් ටින් ගාල ගාන්ටරත් ගහයි, අලියෙක් යනවා වගේ.." හි හි හි කියල නොන්ඩියට හිනා උනා. අනුෂා නෝනට ඕනේ මාව තනිකර විහිළුවකට අරගෙන මාව ලැජ්ජා කරන්න. මම මේ වගේ අපහස විදින්නේ කොහොමද. එත් ඉතින් අනුෂා නෝනා කිව්ව විදිහට කලේ නැත්නම්, ගුටි කන්න වෙන්නේ, අනුෂා නොනගෙනුයි, අපේ නොනගෙනුයි. අන්තිම ඇදුම තමයි, සුදු පාට ඒප්‍රන් එකක්. එකේ අගිස්සේ, ලේස් අල්ලලා... ඒක මගේ දනිස්සටත් උඩින් ඉවර වෙන හරිම කොට ඒප්‍රන් අකක්.. අනුෂ නෝනා, මගේ ඉන වටේ එප්රෙන් ඒක බන්දා. අර බැන්ද බෙල් දෙක ඒප්‍රන් ඒක යටින් පෙනෙනවා. අන්තිමට, මගේ බෙල්ල වටේ, බල්ලන්ට දාන පටියක් බන්දා. එකේ පොඩි යකට වලල්ලක් තිබ්බා ඕනෑම වෙලාවක දන්වැලක් දාල, මාව බල්ලෙක් වගේ අරගෙන යන්න පුළුවන් වෙන විදිහට.
"දැන් හරි.... උඹේ යුනිෆෝම් ඒක හරි... නියම වැඩකාරි... උඹේ ඔය ලබ්බ වහගන්න තමයි මම එප්රෙන් එක බැන්දේ... නැත්නම්, ඕක උඹ වන වනා යනකොට හරි හිරිකිතයි... දන් ඒක බෙල් ඒක නිසා මලර දාපු තලගොයෙක් වගේ එප්රෙන් එක අස්සේ ඉඳියි"
නෝනා කිව්ව එක හරියටම හරි... මගේ ලබ්බ දන් හොල්ලන්න බැහැ... මොකක් දැක්කත් නගින්නේ නැහැ.
"මෙන්න මේකත් දාල අවිදපන් බලන්න" කියල මට කළු උස ගැනු සපත්තු දෙකක් දුන්නා... මට එක දා ගෙන ඇවිදින්නත් අමාරුයි... තියන අඩියක් පාසා, බෙල් දෙක ටින් ටින් ගානවා, තව තනේ ඉන්න ඉබ්බෝ දෙන්නා වැනිලා, තන තව රිදෙනවා.
"හරියට පස්ස පැත්ත වනා වනා අවිදපන්, ගොනෙක් වගේ" කියල අනුෂා නෝනා තවත් හයියෙන් හිනා උනා.
"උඹ දන්නවනේ මෙකුප් දාගන්න... ඉතින් දැන් ඔය තියන ඒවා අරගෙන, දාගනින්. රෝස පාට හොඳයි උඹේ තොල් වලට" කියල මට මෙකුප් දාගන්න කිව්ව. එක එක අතකින් හොඳයි, නැත්නම් ජානකි උදේ දැම්මා වගේ වැඩිපුර දාල, මාව තව විහුළුවක් වෙන නිසා. මම අනුෂා නෝනගේ මෙකුප් අරගෙන, දාගන්න පටන් ගත්තා.. නෝනා, ඉඳල හිටලා මට දාන්න ඕනේ මොනවද කියල එන කලා. මම පව්ඩර් ටිකක් දාගත්තම, නෝනා බැනල තව හොඳට දාගන්න කිව්ව... අන්තිමට, මම උදේ හා සමානව මෙකුප් වැඩියෙන් දාපු ගැනියෙක් බවට පත් උනා. කනට බොරු කරාබු දෙකක් දැම්මා. අන්තිමට නෝනා රතු පාට ලිප්ස්ටික් එකක් අරගෙන, මගේ නළලේ "PIMP" කියල ලිව්වා. මගේ පපුවේ "මම පොන්නයෙක්" කියල ලිව්වා.. මාව තවත් නින්ද අපහාස කරන්න තමයි අනුෂා නෝනා ඒවා ලිව්වා...
"දන් හරි ශෝක... මුළු ලෝකෙම දන්නවා උඹ මොකෙක්ද කියල... හොඳයි නේද?"
"අනේ නෝනා... මට මෙහෙම කරන්න එපා නෝනා... මට බැහැ, මට ලැජ්ජයි"
"ඒ මොකටද, උඹ වාසනාවන්තයෙක් එන්න ඕනේ, මම වගේ නෝනා කෙනෙක් ළඟ පොන්නයෙක් වෙන්නත්..." හි හි හි...
"උඹේ තන පිදු විදලා නේද තියෙන්නේ?"
"ඔව් නෝනා, මගේ නෝනා විදලා තියෙන්නේ"
"ආ එහෙමනම් මගේ වැඩේ ලේසි වෙයි" කියල කතුරක් අරගෙන මගේ ලගට ආවා.
"දැන් දගලන්නේ නැතිව අත් දෙක පිටිපස්සට කරගෙන හිටපන්, මම උඹේ අගේ මොනවත් කපන්නේ නැහැ... මම පොඩ්ඩක් උඹව සෙක්සි කරන්න යන්නේ" කියල හිනා වෙලා, මගේ ලබ්බ ඉස්සරහෙන්ම පැන්ටිය විතරක් අල්ලලා එලියට වෙන්න ඇද්දා. ඊට පස්සේ කතුර අරගෙන, පන්ටියේ පොඩි රව්මක් කපුවා. ඊට පස්සේ, හරියට මගේ තන් පිදු තියන තැන් වලින් වෙස්ට් එක අල්ලලා, පොඩි රව්ම් දෙකක් එතනිනුත් කපුවා. දැන් මගේ තන් පිඩු දෙක එළියේ. නෝනා, පොඩි යකඩ වළලු දෙකක් අරගෙන් මගේ තන් විදලා තියන සිරුදුවලින් දාල, වළලු දෙක ලොක් කලා. වෙස්ට් එකේ පොඩි හිලෙන්, එලියට ඇවිත් තියන මගේ තන පිඩුවලින් මේ වළලු දෙක එල්ලෙනවා. ඊට පස්සේ, නෝනා පරණ තරමක් ලොකු යකඩ ඉබ්බෝ දෙන්නෙක් අරගෙන, අර වළලුවල ඒ ඉබ්බෝ දෙන්නා එල්ලලා, ලොක් කළා. මගේ තන එකේ බරට, බිමට පහත උනා... මට වේදනාවක් ඇවිත් "අම්මෝ" කියවුණා.
"මොකෝ, මේ වගේ පොඩි බරක්වත් උස්සගන්න බැරිද? මේව පොඩි වැඩියි.. හරිනම් එල්ලන්න තියෙන්නේ ලොකු ගඩොල් දෙකක්" කියල හිනා උනා...
ඊට පස්සේ, නෝනා මගේ පන්ටියේ හිල ඇතුලෙන්, මගේ ලැබ්බයි, ඇට දෙකයි දෙකම එලියට ගත්තා.. පොඩි සිදුර නිසා, මගේ ඇට දෙක රිදෙන්න පටන් ගත්තා. ඊට පස්සේ, කළු ලේස් පටියක් අරගෙන මගේ අටදෙක තදින් බැන්දා. තව ලේස් පටියක් අරගෙන ලබ්බේ ඔලුව අහුවෙන්න තදින් බැන්දා. මේ පටි දෙක අනිත් කෙලවරේ පිත්තල පොඩි බෙල්(සීනු) දෙකක් බැන්දා... ඒ දෙක එච්චර බර නැතිඋනත්, මගේ ලබ්බ පහලට ඇදිල, ලබ්බේ ඔලුවෙන් හිරවෙලා තිබ්බේ.
". නිකන්වත් දැන් උඹට නග්ගගන්න බැහැ. ඇවිදිනකොට, ටින් ටින් ගාල ගාන්ටරත් ගහයි, අලියෙක් යනවා වගේ.." හි හි හි කියල නොන්ඩියට හිනා උනා. අනුෂා නෝනට ඕනේ මාව තනිකර විහිළුවකට අරගෙන මාව ලැජ්ජා කරන්න. මම මේ වගේ අපහස විදින්නේ කොහොමද. එත් ඉතින් අනුෂා නෝනා කිව්ව විදිහට කලේ නැත්නම්, ගුටි කන්න වෙන්නේ, අනුෂා නොනගෙනුයි, අපේ නොනගෙනුයි. අන්තිම ඇදුම තමයි, සුදු පාට ඒප්‍රන් එකක්. එකේ අගිස්සේ, ලේස් අල්ලලා... ඒක මගේ දනිස්සටත් උඩින් ඉවර වෙන හරිම කොට ඒප්‍රන් අකක්.. අනුෂ නෝනා, මගේ ඉන වටේ එප්රෙන් ඒක බන්දා. අර බැන්ද බෙල් දෙක ඒප්‍රන් ඒක යටින් පෙනෙනවා. අන්තිමට, මගේ බෙල්ල වටේ, බල්ලන්ට දාන පටියක් බන්දා. එකේ පොඩි යකට වලල්ලක් තිබ්බා ඕනෑම වෙලාවක දන්වැලක් දාල, මාව බල්ලෙක් වගේ අරගෙන යන්න පුළුවන් වෙන විදිහට.
"දැන් හරි.... උඹේ යුනිෆෝම් ඒක හරි... නියම වැඩකාරි... උඹේ ඔය ලබ්බ වහගන්න තමයි මම එප්රෙන් එක බැන්දේ... නැත්නම්, ඕක උඹ වන වනා යනකොට හරි හිරිකිතයි... දන් ඒක බෙල් ඒක නිසා මලර දාපු තලගොයෙක් වගේ එප්රෙන් එක අස්සේ ඉඳියි"
නෝනා කිව්ව එක හරියටම හරි... මගේ ලබ්බ දන් හොල්ලන්න බැහැ... මොකක් දැක්කත් නගින්නේ නැහැ.
"මෙන්න මේකත් දාල අවිදපන් බලන්න" කියල මට කළු උස ගැනු සපත්තු දෙකක් දුන්නා... මට එක දා ගෙන ඇවිදින්නත් අමාරුයි... තියන අඩියක් පාසා, බෙල් දෙක ටින් ටින් ගානවා, තව තනේ ඉන්න ඉබ්බෝ දෙන්නා වැනිලා, තන තව රිදෙනවා.
"හරියට පස්ස පැත්ත වනා වනා අවිදපන්, ගොනෙක් වගේ" කියල අනුෂා නෝනා තවත් හයියෙන් හිනා උනා.
"උඹ දන්නවනේ මෙකුප් දාගන්න... ඉතින් දැන් ඔය තියන ඒවා අරගෙන, දාගනින්. රෝස පාට හොඳයි උඹේ තොල් වලට" කියල මට මෙකුප් දාගන්න කිව්ව. එක එක අතකින් හොඳයි, නැත්නම් ජානකි උදේ දැම්මා වගේ වැඩිපුර දාල, මාව තව විහුළුවක් වෙන නිසා. මම අනුෂා නෝනගේ මෙකුප් අරගෙන, දාගන්න පටන් ගත්තා.. නෝනා, ඉඳල හිටලා මට දාන්න ඕනේ මොනවද කියල එන කලා. මම පව්ඩර් ටිකක් දාගත්තම, නෝනා බැනල තව හොඳට දාගන්න කිව්ව... අන්තිමට, මම උදේ හා සමානව මෙකුප් වැඩියෙන් දාපු ගැනියෙක් බවට පත් උනා. කනට බොරු කරාබු දෙකක් දැම්මා. අන්තිමට නෝනා රතු පාට ලිප්ස්ටික් එකක් අරගෙන, මගේ නළලේ "PIMP" කියල ලිව්වා. මගේ පපුවේ "මම පොන්නයෙක්" කියල ලිව්වා.. මාව තවත් නින්ද අපහාස කරන්න තමයි අනුෂා නෝනා ඒවා ලිව්වා...
"දන් හරි ශෝක... මුළු ලෝකෙම දන්නවා උඹ මොකෙක්ද කියල... හොඳයි නේද?"
"අනේ නෝනා... මට මෙහෙම කරන්න එපා නෝනා... මට බැහැ, මට ලැජ්ජයි"
"ඒ මොකටද, උඹ වාසනාවන්තයෙක් එන්න ඕනේ, මම වගේ නෝනා කෙනෙක් ළඟ පොන්නයෙක් වෙන්නත්..." හි හි හි...
"ඔය රබර් පයියවල් දෙකයි, වේවැල්, බෙල්ට්, පස්සේ පැත්තේ අරින පොලු ඔක්කොම අරගෙන තියපන් පිලිවලට අර මෙසේ උඩ." කියල මට කිව්වා. මම බලනකොට, නෝනලට බදාගන්න පුළුවන් විදිහේ රබර් පයියවල්. ඒවා බැඳගෙන තමයි අද දවල් තුන් දෙන්නම සැප ගත්තේ. තව, පොඩි රබර් පොලු වගේ දේවල් තිබ්බා. ඒවා, පස්ස පැත්තේ ගහල (butt plug ) තියන ඒවා වගේ.
"මේවා අද රැට එන කට්ටිය පාවිචි කරන්න ඕනේ.. එක නිසා පිලිවලට තියෙන්න ඕනේ "
"හරි දැන්, අපි යමු සාලෙට"මාව නෝනා දන්වැලක් බෙල්ලේ පටියට දාල, මාව අරගෙන ගියා සාලෙට. යනකොට ජානකි ඉන්නවා ඉඳගෙන, උමා එකී ගාව හිටගෙන ඉන්නවා. ජනකිති අනුෂා නෝනා වගේම කොට ගව්මක් ඇඳල... උමා යට සායක් සහ මම වගේම වෙස්ට් එකක් ඇදල. දෙන්නම බ්‍රා අදාල නැහැ. උමාටත් දන්වැලක් දාල මම වගේම. ජානකි මාව දැක්ක ගමන් හිනා වෙලා
"ෂා, අපිට අද රැට හොඳ ගොනෙක් ඉන්නේ" කියල හයියෙන් හිනා වෙලා කිව්වා. මම බිම බලාගෙන හිටිය. අනුෂා නෝනත් ජානකිගාව ඉඳගෙන, අපි දෙන්නට ඉස්සරහෙන් ඇවිත් හිට ගන්න කිව්වා...
"දෙන්නම සීරුවෙන් හිටගනිල්ල... මතක තියාගනින්, හැම තිස්සෙම නෝනලා ගාව හිට ගන්න කිව්වොත්, පපුව ඉස්සරහට දාල, සීරුවෙන් ඉන්න ඕනේ. හරි? අද රෑට උඹේ පාලික නොනයි, උදේ කඩේට ආපු සුරේක නොනයි, අපිට උදේ හම්බුන ඉන්ස්පෙකරුයි ශනි නෝනා එන්නේ. දෙන්නම හරියට වැඩ කරන්න ඕනේ... සෝම, මතක තියාගනින්, උඹ පොලිසි ගියේ නැත්තේ මම හින්ද. එක නිසා ඉන්ස්පෙක්ටර් නෝනට හොඳට සලකපන්"
"සෝම, අද රැට, මිනිස් මුත්‍රා වැසිකිලිය උඹ... ඒ කියන්න, කාට හරි නෝනා කෙනෙකුට මුත්‍ර කරන්න ඕනේ උනොත්, උඹ ඒ නොනව අරගෙන ගිහින් මම පෙන්නුවා වගේ, වැඩ කරන්න ඕනේ, හරිද?"
"හරි නෝනා, මම කරන්නම්"
"උමා, උඹ කෑම, බීම ගැන බලන්න ඕනේ... කාටවත් කිසිම අඩුවක් වෙන්නේ නැති වෙන්න උඹ වග බලාගන්න ඕනේ"
"ඔව් නෝනා"
"දෙන්නම, නෝනලා කියන හැම දෙයක්ම කරන්න ඕනේ.. නෝනලට කකුල් තියන්න ඕනේනම්, පහත වෙලා මේසයක් වෙන්න ඕනේ... නෝනලට ගහන්න ඕනෙනම්, රෙද්ද උස්සල තියන හිලක් දෙන්නා ඕනේ.. සිගරට් අළු කඩන්න ඕනේ උනොත්, කට අරින්න ඕනේ, නිකන් හරි කාට හරි වද දෙන්නා ඕනේ උනොත්, දෙන්නම ලැහැස්තිවෙලා ඉන්නොනේ වද විදින්න.. කිසිම ප්‍රශ්නයක් අහන්න බැහැ... නෝනලා කියන, කියන ඕනෙම දෙයක් කරන්න ඕනේ, තේරුනාද? "
No comments:
Post a Comment