hire එකට දෙන වහලා - චේදය 1

මාව නෝනා අරගෙන ගිය කඩේ අයිතිකාර නෝනගේ නම, අනුෂා. එදා කතා කරගත්ත වගේ, අපේ නෝනත් එක්ක කතා කරගෙන මාව සති අන්තෙට කඩේ වැඩ කරන්න අරගෙන යන්න.
"අන්න, අර කඩේ අනුෂා නෝනා එනවා කිව්වා හෙට උදෙන්ම උඹව අරගෙන යන්න කඩේ වැඩට... මට දවසට රුපියල් 1000 වෙනුවට 1500 ම දෙන්නම් කිව්වා, උඹ හරියට වැඩ කොලොත්. ඒක නිසා මගේ නම කන්නේ නැතිව හරියට වැඩ කරපන්. ඒ නෝනා ගැනු එක්ක ඉන්න තමයි ආස. අනිත්  ගෑනු  ළමයි දෙන්න එක්ක උඹව පණපිටින් කයි " කියල නෝනා හිනා වෙලා යන්න ගියා.

ඉරිදා සෙනසුරාද පාන්දරම අනුෂා නෝනා van එකෙන් ඇවිත් අපේ ගෙට ගොඩ උන.
"ආ පාල, උඹ ලැහැස්ති නැද්ද යන්න.... උඹට මගේ ගාව අද ගොඩක් වැඩ තියනවා..." කියල ගෙදර ඇතුලට ගියා. ටික වෙලාවකින්, අපේ නෝනා මට කතා කලා.

"පාල, මේ අනුෂ නෝනගේ කඩේ අස් පස් කරගන්න තියනවලු. ගිහින් වැඩ කරපන්... හොඳට කරන්න ඕනේ... මම කියල තියෙන්නේ උඹ හොඳ වැඩ කාරයෙක් කියල.. තේරුනාද?"
"ඔව් නෝනා"
"අනුෂ, ඔයා මේකව අයෙත් අරගෙන එන්න ඕනේ නැහැ... මේකව බස් එකේ එවන්න.. හැබැයි මට කෝල් කරලා කියන්න කීයට පිට උනේ කියල... එතකොට මම දන්නවනේ වෙලාව... නෙත්නම්, මේක වල් ගමන් යයි. පාල ගිහින් අර සරම් කෑල්ලලයි අත් කපපු ෂර්ට් එකකයි, ඇදගෙන වරෙන්"
"ඔව් ඔව්... වැඩිය අදුන් අරගෙන යන්න ඕනේ නැහැ... මගේ ගාව තියනවා උඹට අදින්න ඕනේ ඒවා" කියල අනුෂ නෝනා කිව්වා.
මම ගිහින් ඇඳගෙන ආවට පස්සේ, අනුෂ නෝනා පාලික නෝනට රුපියල්  3000 දුන්න.. ඒ මගේ ගාස්තුව දවස් දෙකට.

"මම යන්නම්... මේකව  අනිද්දා  තමයි එවන්න, හොඳේ ?"
"හා හා, ඒකට කාරී නැහැ... ඔයාගේ වැඩ ටික කරගන්නකො"
මම වැන් එකේ දොර ඇරලා නගිනකොටම... "හා හා හා... කොහෙද උඹ ඔය ඉඳගන්න යන්නේ... ? බිම, බිම වාඩිවෙයන්. උඹට සීට් වල ඉන්ගදෙන යන්න අවසර නැහැ, ගොනා" කියල අනූෂ නෝනා කැ ගැහුවා. 
මම වැන් එක බිම ඉඳගත්ත, කොහෙද යන්නේ, මොනවද කරන්න කියල මොනවත් මට පෙනෙන්නේ නැහැ. .. අනුශා නෝනා ඉතා වේගයෙන් යනවා කියල විතරයි තේරුනේ. වැන් එක හිටපුගමන් නැවතුනා... දොර ඇරලා, අර කඩේ හිටපු අනිත් ගනු දෙන්න නැග්ග... දෙන්නම පිටිපස්සෙන් නැග්ගේ. උන් දෙන්නව, අනුශා නෝනා පාරෙන් බස්සල, තනිවම තමයි අපේ ගෙදර ඇවිත් තියෙන්නේ...
"ළමයි... ඔන්න මම වැඩකාරයෙක් ගේනවා අපේ කඩේ සුද්ද කරගන්න... මේ සුමානේ ඔයා දෙන්නට පොඩ්ඩක් රිලැක්ස් කරලා මත එක්ක සන්තෝස වෙන්න පුළුවන්, මුට වැඩ දීල. හොඳයි නේද මගේ අදහස? "
"ඔව් මඩම්... හොඳ අදහස... බැරිද අපිට මේකව හැමදාම තියාගන්න... " කියල එක ගෑනියෙක් මගේදිහ ඔරවල බැලුව... බලන ගමන්, කකුලෙන් මට ගැහුවා...
"බැනේ... මේකව අයිති අර නොනටනේ... කමක් නැහැ, ඒ නෝනා කිව්වා මට ඕනේ වෙලාවකට ඇවිත් මේකව අරගෙන යන්න කියල වැඩට... ඉතින් අපි බලමුකෝ ඉස්සරහටත්"

ඔහොම යන ගමන්, මේ ගැනු දෙන්න මගේ අත, කකුල්, ඇග පාගන්න පටන් ගත්තා... උන් දෙන්නගේ නම් ඇවිල්ල, ජානකි සහ උමා. දෙන්නම දෙමල ජාතියේ. දෙන්නම ටිකක් තල එළලුයි, ඇඟ නම් සාමාන්‍ය තරම්, අනුෂ නෝනා තරම් උස මහතා නැහැ... ජානකි පොඩ්ඩක් උමාට වැඩ සර පාටයි. ඒකිගේ තන් දෙනක ගොඩක් ලොකුයි උමාට වඩා. උමාගේ තන් හරි පොඩි දෙකක්. මුන් දෙන්න සම ලිංගයේ උනාට, ජානකි තමයි දෙන්නගෙන් මිනිහ හැටියට ඉන්නේ. හැබැයි දෙන්නම අනුෂ නෝනට හොඳටම බයයි. දෙන්නගෙම වයස 25 විතර ඇති.
උන් දෙන්නගේ කොට සයවල් ඇදල හිටියේ. මට මුන් දෙන්න මාව පාගන, පාගන සැරේට "අම්ම, හපොයි" වගේ දේවල් මට කියවෙනවා... ඒ හැමසරයකටම ජානකි මගේ කනින් අදින්නයි, කම්මුල් පාරවල් දෙන්න පටන් ගත්තා. මගේ දිහා සැරෙන් "තෝ කැ ගැහුවොත් මරනවා" වගේ ඔරවන්න පටන් ගත්තා. ඔහොම යනකොට මට. දෙන්නක්ගේ කකුල් දිහා පොඩ්ඩක් බැලුන.
"කොහෙද බුරුව ඔය බලන්නේ... වලත්තයා" කියල ජානකි මගේ කම්බුලට, කනට, ඔලුවට ගහගෙන, ගහගෙන ගියා...
"මොකද, මොකද ඔය පිටිපස්සේ කරන්නේ" කියල අනුෂා නෝනා ඇහුව.
"නැ මඩම්, මේක බිම ඉඳන් අපි දෙන්නගේ කකුදෙක අතරින් බලනවා.... මහා වලත්ත පාරක්"
"ආ... එහෙමද... හොඳට ගහන්න ඕකගේ ඔලුවට" කියපු ගමන්, උමාත් මට ගහන්න පටන් ගත්තා... මෙහෙම ටික දුරක් ගීයා.
"ඕක නවත්තන්න... පොලිසියෙන් ඉන්නවා..." කියල අනුෂා නෝනා කිව්වා... මගේ ඇඟ සීතල උනා. මම බිම ඉන්නවා දැක්කම, උන් මොනවා හිතයිද කියල හිතුනා.
"අහ.. මම දන්නා ඉන්ස්පෙක්ටර් ශානි නේ ඉන්නේ... අපිට ඉක්මනට යන්න පුළුවන් වෙයි" කියල අනුෂා නෝනා van එක නැවැත්තුව.
"ආ මේ අනුශනේ... කොහෙද යන්නේ? කව්ද van එක ඇතුලේ ඉන්නේ?"
"මම මේ කඩේට යන ගමන්... මේ මගේ ළමයි දෙන්නයි, තව වැඩකරයකුයි ඉන්නේ"
"හ්ම්... මම හිතුව වැඩකාරයෙක් වෙන්න ඇති කියල, බිම ඉන්නකොට... අහ, ගන්නවා බලන්න ID එක"
මට හීන් දාඩිය දැම්ම.. මගේ ID එක ගෙදර, මේනකා නෝනා ගන්න  දුන්නෙත් නැහැනේ .
"ම්ම්... මඩම් මගේ ගාව නැහැනේ"
"ඇ... තමුන් ගාව නැත්නම් කොහෙද යකෝ තියෙන්නේ... ආ, බහිනවා බහිනවා.... මේ දවස්වල මොකුන් යනවද කියල දන්නේ නැහැනේ...." කියල van එකේ දොර අරිය... ඇරලා මගේ කරෙන් අදාල ගත්තා...
"අනුෂා, මම මේකාගේ විස්තර අරගෙන එවන්නම්" කියල, බෙල්ලෙන් අල්ලාගෙන මාව පොලිස් මුර පොලට අරන් ගියා. එතන, තව ගෑනු PC දෙන්නකුයි, පිරිමි PC දෙන්නකුයි ඉන්නවා...
"ගහනවා දන..." කියල ඉන්ස්පෙක්ටර් ශානි මට බිම පෙන්නන ගමන් කියල , ඉන්ස්පෙක්ටර් පුටුවක ඉඳ ගත්තා...
"මොකෝ ඉන්ස්පෙක්ටෝර්, මේක හොරකමක්වත් කලාද" කියල එතන හිටපු PC කෙනෙක් ඇහුවා.
"මේක මම අදුරන නොනගේනේක්ගේ වැඩකරයේක්ලු... හැබැයි කිසිම අදුනුම් පතක් නැහැ... හොරෙක්ද දන්නේ නැහැ.. "
මෙහෙම කියල මගෙන් පැය කාලක් විතර නානාප්‍රකාර ප්‍රශ්න ඇහුවා. මේ අතරේ, පාරේ යන මිනිස්සු ඔක්කොම මම මහා හොරෙක් වගේ මගේ දිහා කැත විදිහට බල බල ගිය. ඉඳල හිටලා නවත්වන වාහන වල මිනිස්සු මගේ ලගටම ඇවිත් බලන් ඉන්නවා ඉන්ස්පෙක්ටර් මට බනින/ප්‍රශ්න අහන හැටි. ඉඳල හිටලා ඉන්න PC ත් මගෙන් ප්‍රශ්න අහනවා, ඇඳන් ඉන්න වස්තරවලටත් විහිලු කරනවා.... මට ලැජ්ජාවේ බැහැ... බයේ ගැහැනේව, මේක කොහෙන් කෙලවර වෙයිද කියල..... මෙහෙම පැය කාලකට විතර පස්සේ, මාව අරගෙන අයෙත් ඉන්ස්පෙක්ටර් ගියා VAN එක ලගට...
"අනුෂා, මට මේක දෙන පිලුතුරු ෂුවර් නැහැ.... එක නිසා මම දැන් මේකව අරිනවා ඔයාව රස්තියාදු කරන්න බැරි නිසා... හැබැයි මම අයෙත් හැන්දවෙට ඇවිත් මේකව අරගෙන යනවා පොලිසියට ප්‍රශ්න කරන්න. මට මේකව සැකයි"
"හරි හරි ඉන්ස්පෙක්ටර්...  no problem ... අපි නීතියට ගරුකරන කට්ටිය"  කියල මාව දාගෙන අයෙත් යන්න ගියා.
"ඔන්න. උඹට පොලිසියේත් ලගින්න තමයි වෙන්නේ... කෝ තොගේ ID එක?"
"ඒක මේනකා නෝනා ලග නෝනා... "
"ඒවා මන් දන්නේ නැහැ... උඹම කොහොමහරි බෙරගනින්... මට බැහැ පොලිසි ගානේ ලගින්න" එහම කියල අනුෂා නෝනා, මේනකා නෝනට කෝල් කළා. කරලා මොනවද මොනවද කිව්වා... මට හරියට ඇහුනෙත් නැහැ.. බැහැයි අන්තිමට
"බයවෙන්න දෙයක් නැහැ මේනකා, මම අදුරන ඉන්ස්පෙක්ටර් කෙනෙක්නෙ... ඉතින් අපි බලමු මොනවහරි කරගන්න. නැතත් මු වැඩකරයෙක්නේ... දවසක් දෙකක් තියල එන්න දෙයි...."

මම දැන් මොනවා කරන්නද... නොනගේත් කිසිම උදව්වක් නැහැ...

"දැන් කඩේට ලගයි... මේ ටිකේ පොලිසියෙන්  නැහැනේ... ඔයි... ඔය ඇදන් ඉන්න ඒවා ගලවල අර සිරි සිරි බග් ඒකට දාපන්. උඹට සරම, කමිස ඕනේ නැහැ මෙහෙ ඉන්න. උඹට දෙන්නම් හොඳ දේවල් ඇද ගන්න... නැද්ද ළමයි"
"ඔව් ඔව්.. ගලවනවා, ගලවනවා ඕව ඉක්මනින්" කියල ජානකි මගේ ශිර්ට් එකෙන් අද්දා ... මට කර කියාගන්න දෙයක් නැහැ... බලෙන් වගේම කගේ ශිර්ට් එක ගලවල, සරමත් අද්දා. මම දැන් ජංගි කල්ල්ල විතරක් ඇදගෙන... 
"හ්ම්... මේකට දා ගනින්." කියල සිරි සිරි බග් එකත් දුන්න. මම සරමයි, ශිර්ට් එකයි දාල බැග්  එක ගුලි කරගත්ත... ටික වෙලාවකින් වැන් එක නැවතුනා.
"හ්ම්... වරෙන් බැහැල" කියල ජානකි දොර ඇරිය. ඇරලා නෝනත් එක්ක බැහැල යන්න ගියා . වැන් එක නවත්වල තියෙන්න කඩේ ගාව පාරේ. කර කියාගන්න දෙයක් නැහැ මට... අහල පහල ඉන්න උන්ට පෙනෙයි දැන්. මමත් නෝනා, ජානකි සහ උමා  පස්සෙන්ම ගිය... නෝනා බැග් එකේ යතුර හොයන්න ටිකක් වෙලා ගිය. මට එක නිකන් පැය දෙකක් වගේ.
අන්තිමට දොර ඇරලා ඇතුලට ගියා. කඩේ ගනු ඇදුන විතරයි තියෙන්නේ... නානාප්‍රකාර අදුන්, යට අනුන්, ගනු මෝස්‌තර බඩු... පිරිලා.
"ජානකි, ඕකව අරගෙන දිහින් පෙන්නන්න උගේ අන්දුන්... මේ ජංගි පිටින් පෙතන ඉන්න බැහැනේ.......... ඊට පස්සේ මුට පුළුවන් කඩේ අස් කරන්න පටන් ගන්න... තව පය 2න් අරින්නත් තියනවනේ... "
"අම්මේ, මට හරි මහන්සියි.... කොහෙද, මේක නිසා නිකන් රස්තියදුවනේ...උමා, මට බොන්න මොනවහරි ගෙනෙන්න..." කියල නෝනා කඩේ මනජර් මෙසේ වැඩි උනා.
"මහේ වරෙන් මාත් එක්ක යන්න... " කියල ජානකි මගේ ඔලුවට ගැහුවා... මමත් ඉක්මනට ජානකි පිටි පස්සෙන් ගියා කඩේ උඩ තට්ටුවේ තියන කාමරයකට.
කාමර ඇතුලට ගිහින් දොර වහල, "තමුසේ මෙතන අපි දෙන්නගේ ආතල් එක කඩන්න හදන්න එපා... නෝනා කැමති ගැනු අපිටයි.. උඹ ඇවිත් නිකන් හරි මෙතන වෙනසක් උනොත්, උඹව පණපිටින් මම හැම ගහනවා, තේරුනාද?"
"ඔව් ඔව්, ජානකි නෝනා"
"හ්ම්... අන්න එහෙම... මම කියනවිදිහට හිටියොත්, උඹේ ඇඟට හොඳයි... දැන් ඔය ඇදන් ඉන්න ජංගි ගලවල, අතන තියන හැම ඇදුමක්ම ඇද ගනින්" කියල ගෑනු අදුන් ටිකක් පෙන්නුවා... පැන්ටියක්, බ්‍රා එකක්, යටට අදින සායක්, ට්‌ෂර්ට් එකක්, සහ සායක් තිබුන...
"මේ ගැනු අදුන්නේ, ජානකි නෝනා"
"ඔව් ඉතින්, මොකද? උඹ හිතන් ඉන්නේ මෙතන පිරිමි අදුන් ඇදන් ඉන්නද? බලන් හිටපන් ගස් ලබ්බෙක් වගේ... මේ කඩේ ඉන්නේ ගෑනු විතරයි.. ඉතින් උඹ ඉන්නවනම්, උඹත් ගෑනියෙක් වෙන්න ඕනේ... මේවා අලුත් අදුන් නෙවෙයි... මගෙයි නොනැගෙයි පරණ ඒවා....ඉක්මනට, ඉක්මනට ඇද ගනින්.. මට මෙකුප් දාන්නත් තියනව"
මම ඉස්සෙලම තොන්ග් ජාතියේ පැන්ටිය ඇන්දා, එකෙන් මගේ පුකේ බාගයක්ම එළියේ.. ඒ විතරක් නෙවෙයි, අට දෙකත් එලිය, මොකද ඒ පන්තිය එච්චරට පොඩියි, තදයි. එට පස්සේ යට සාය ඇඳලා, සයත් ඇන්දා. ඊට පස්සේ, ජානකි නෝනා මට උදව් කල බ්‍රා එකේ දා ගන්න. හොඳට තදට ඒක අන්දලා,  මගේ තන ඉලිප්පිලා හිටින්න, පරණ ජංගි දෙකක් ගුලි කරලා බ්‍රා එක ඇතුලට දැම්ම. ඊට පස්සේ, මම ටීෂර්ට් ඒක දාගත්ත... එකත් මට පොඩි එකක්... ඒක නිසා, මගේ අගටම තදවෙලා තියෙන්නේ. සාය විතරයි සැහැල්ලුවට තියෙන්නේ.... අනිත් ඔක්කොම අගටම තද වෙලා තියන අදුන්.
"හ්ම්.. ඔය රෝස පාට කිව්ටෙක්ස් ගා ගනින් ඇගිලි වලයි, කකුලේ ඇගිලි වලයි... ඉක්මනට.. ලස්සනක් ඕනේ හන, පාට විතරයි තියෙන්න ඕනේ"
මම මේනක නෝනගේ හැමදාම කිව්ටෙක්ස් ගැන නිසා, ඉක්මනින් ගා ගන්න පුළුවන් උනා...
"ඔන්න ඔතනින් ඉඳ ගනින් මට මෙකුප් දාන්න.. උඹ හොඳ ජන්දියට ඉන්න එපනේ අපේ කඩේ ලස්සනට" කියල, ජානකි මම ඉඳ ගත්තට පස්සේ, මුනේ පව්ඩර් හොඳට දැම්ම, තොල් වල රතු පාට ලිප්ස්ටික් ගැව, අස් වටේ කළු මස්කාර ගෑවා... කනේ එළියෙන් ගහන්න පුළුවන් කරාබු දෙකක් දාල, බොරු කොණ්ඩයක් මගේ කොන්දේ උඩින් දැම්ම. 
"ඔය ඉන්නේ බඩුව වගේ... ගිහින් බලපන් අර කණ්ණාඩියේ උඹේ ලස්සන, නියම ගොන් බඩුව..." කියල ජානකි හිනා උනා...
"ඔහොම හිටපන්, මේ පොට්ටුවත් තියන්න... " කියල ලොකු කොළ පාට පොට්ටුවකුත් නළලේ තිබ්බ.
මම කන්නාඩියෙන් බලනකොට, හොඳටම මෙකුප් වැඩියෙන් දාපු ගොනෙක් වගේමයි... මටම හිත ගන්න බැහැ. අතේ රෝස පාට, තොල් රතු පාට, පොට්ටුව කොළ පාට ... ජානකි ඕනෑකමින් මෙකුප් වැඩිපුර දාල, මාව බාල්දු කරන්නම.
"හ්ම් ඔය ගැනු සෙරෙප්පු දෙක දාගෙන වරෙන් යන්න... මඩම් ඉස්සරහට ගිහින් පෙන්නපන්.. මතක තියාගනින්, ඇවිදින්න ඕනේ ගැනියෙක් වගේ පස්ස වන, වනා.. හරිද?" කියල මාව පහලට අරන් ගියා... යනගමන්, මගේ ඔලුවට ටොකු ඇන්නා, ගැනියෙක් වගේ ඇවිදින්න ඕනේ කියලා. අපි පහලට යනකොට, අනුෂා නෝනා ඉන්නවා මෙසේ ඉඳගෙන...  ඔලුව පුටුව පිටිපස්සට දාල, කොන්දේ කඩාගෙන අව්ල්වෙලා,  ඇස් උඩ ගිහින් හිමිහිට හිමිහිට කෙදිරි ගානවා. ඇදන් ඉන්න ගව්මේ බොත්තම් ගලවල, බ්‍රා එක ඇතුලෙන් එක තනයක් අරගෙන, අත ගා ගා ඉන්නවා... බ්‍රා එකේ එක පටියකුත් පන්නල... නෝනගේ පහල කොටස මොනවත් පෙනෙන්නේ නැහැ මේස යට නිසා/. එක අතක් මෙසේ යටට ගිහින්. නෝනා අපි එනවා දැක්කේ නැහැ... තනියම සැපක් ගන්නවා වගේ පෙනුනේ. අපි ටිකක් වෙලා හිටිය නෝනා ඔලුව උස්සලා බලනකම්... ටික වෙලාවකින් නෝනා හැරිලා අපි දිහා බැලුව..
"ආ මේ ඉන්නේ අපේ අලුත් බඩුව.... උමා, ඕක නවත්වල එලියට ඇවිත් බලපන්කො මේ බඩුවගෙ ලස්සන" කියලා පුටුව පොඩ්ඩක් මේසෙන් එලියට අරගෙන, නෝනා නැගිට්ට... නෝනගේ සාය ඔක්කොම උඩට ගිහින් තිබ්බේ... හරි ගැස්සගමන් තමයි නෝනා නැගිට්ටේ.  එත් එක්කම, උමා මෙසේ යටින් එලියට ආවා. ඒකිගේ කට වටේ කෙල... කට අතින් පිහිද පිහිදා එකී එලියට ආවා.. එතකොට තමයි මට තේරුනේ මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියලා... මාව අන්දනකම්, නෝනා උමාව මෙසේ යටට දාල, නෝනව ලෙව කාගෙන .... නෝනා හොඳ සැපක් අරගෙන... එතකොට තමයි අපි පහලට ඇවිත් තියෙන්නේ.
එලියට ආව උමා, මාව දැක්ක ගමන්, හිනා උනා...තුන් දෙනාම හිනා වෙන්න පටන් ගත්තා..
"පොඩ්ඩක් ඇවිදලා පෙන්නපන් බලන්න " කියලා අනුෂා නෝනා අන කලා... මම ජානකි කිව්වා විදිහට පස්ස නලව නලව ඇවිද්ද... නෝනලා තුන් දෙනාම බඩ අල්ලාගෙන හිනා වෙනවා මේක දැකලා...
"ඔය ඇති, ඔය ඇති.. මම හිනාවෙලා මැරෙනවා උඹ තව ඇවිද්දොත්..." කියලා අනුෂා නෝනා හිනාවෙමින් කිව්වා.
"ඔය පොත අරගෙන දැන් ලියගනින් කරන්න තියන වැඩ"
"මුළු කඩේම අතු ගෑම... උඩ තට්ටු දෙකත් අතු ගාන්න ඕනේ. එළියත් අතු ගාපන්. මුළු කඩේම මකුණු දැල් කලා, අර ටොයිලට් එකත් හෝදන්න ඕනේ. මේ රාක්ක වල තියන රෙදි ඔක්කොම ලස්සනට නවල තියපන්... පරිස්සමෙන් ලස්සනට කරපන්, තේරුනාද? අර අතන තියන අදුන් ටික උඩ තට්ටුවේ කාමරේට ගිහින් අඩුක්කු කරන්න ඕනේ.. මේ ඔක්කොම උදේ දහය වෙන්න ඉස්සෙලා කරන්න ඕනේ... කඩේ අරින්න තියනවා මට බිස්නස් වලට."
"හ්ම්... ගිහින් පටන් ගනින් වැඩ ඔක්කොම... නිකන් ඉන්නේ එහෙම නැහැ පොඩ්ඩක්වත්... මම සල්ලි දීලයි උඹව වැඩට ගෙනාවේ.. ඉතින් හැම තප්පරේම උඹ වැඩක් කරන්න ඕනේ, තේරුනාද?"
"ඔව් නෝනා"
"අපි යනවා ගෙදර, කන්න.. උඹ තනියෙන් කරපන් වැඩ. උඹට කන්න දෙන්නම් පස්සේ..." කියලා නෝනා ජානකිවයි, උමාවයි අරගෙන කරට අත ගාගෙන, කඩේ පිටිපස්සේ වත්තේ තියන ගෙදර ගියා. එතකොට තමයි මම දැක්කේ නෝනගේ ගෙදර... ලස්සන ලොකු වත්තක් මැද්දේ ගෙදර... කඩේ ඉඳන් මීටර් 100 විතර පිටිපස්සෙන් තමයි තියෙන්නේ... 

මම පටන් ගත්තා වැඩ කරන්න... !!!!!!